Nudne dni

  

 Jim Jarmusch w filmie Paterson przedstawia fragment życia przeciętnego człowieka w przeciętnym środowisku.

Paterson to nazwa miasta, w którym mieszka kierowca autobusu Paterson (Adam Driver), który w wolnym pisze wiersze. Bohater jeździ autobusem z napisem Paterson i jest zachwycony twórczością patersońskiego lekarza i poety W. C. Williamsa.

Jarmusch pokazuje nam tydzień z życia wszystkiego o nazwie Paterson. Kierowca budzi się codziennie w okolicach 6 rano (zmienną stanowi kilka minut w przód lub tył) u boku żony Laury, je śniadanie, idzie do pracy, przed której rozpoczęciem rozpoczyna wiersz.

Podczas swojej zmiany słucha, jak pasażerowie rozmawiają o codziennych sprawach, upiększając zdarzenia, podnoszą swoje ego. Przerwę spędza na ławce w Great Falls National Historical Park, gdzie kończy codzienny wiersz lunchem przygotowanym przez żonę. Laura w tym czasie rozwija swoją kreatywność, remontując dom, grając na przedziwnej gitarze i piekąc ciastka na konkurs ciastek. Paterson po wspólnej kolacji zabiera buldoga Marvina na spacer do knajpy, która o dziwo nie nazywa się Paterson. 

Wszystko, dzień mija, koniec pierwszej zwrotki.

Dni kierowcy autobusu przebiegają według tego samego schematu, wydają się monotonne, w rzeczywistości każdy jest inny. Jarmusch zaczyna od zbudowania centralnej postaci w przestrzeni pierwszego dnia, następnie poznajemy nowoczesną replikę bohatera w postaci dziewczynki-poetki bawiącej się składnią, potem mamy liryczne wyrażenie środowiska, wreszcie wspaniałe zakończenie z pochwałą codzienności. Wszystko to zespolone rozciągniętym na całą długość filmu gagiem ze skrzynką pocztową i psem.

Opracowała Anna Strychalska


Paterson, reż. Jim Jarmusch, USA, 2016. 

https://xn--szukamksiki-4kb16m.pl/SkNewWeb/record/1582/4653991



Komentarze

  1. Anonimowy20 listopada 2020 20:37

    Po obejrzeniu tego filmu stwierdziłem,że mam jednak ADHD. Chyba nawet wolę mieć ADHD :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy21 listopada 2020 18:35

    Piękny film.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Miasteczko Twin Peaks

Obraz
    W roku 1990 David Lynch i Mark Frost zrewolucjonizowali pojęcia takie jak serial, czy opera mydlana. Świat telewizji nigdy nie miał być taki sam. Wszystko za sprawą serialu „Miasteczko Twin Peaks”. Fabuła serialu opowiada o śledztwie w sprawie zabójstwa Laury Palmer, uczennicy ze średniej szkoły. Do niewielkiego sennego miasteczka przyjeżdża charyzmatyczny agent FBI, Dale Cooper (w tej roli Kyle MacLachlan). Cooper jest postacią oryginalną: wierzy w znaczenie snów, do tego zna się na wierzeniach Tybetańczyków i Indian. Prywatnie jest wielbicielem placka z wiśniami i czarnej kawy.       Nie będę tu streszczać treści serialu, bo w internecie można z łatwością znaleźć wyjaśnienia, teorie (nierzadko daleko idące i dość karkołomne) na temat wydarzeń i symboliki tam zawartej. „Twin Peaks” było pierwszym serialem, który poetykę i logikę snu przeniósł do tzw. mainstreamu. Oprócz zdarzeń typowych dla znanych w tym czasie oper mydlanych, serial miał w sobie wątki kryminału, horroru, a
Czytaj więcej

50 lat pisania bestselerów

Obraz
       W zbiorach Muzoteki znajdziecie sporo dzieł Stephena Kinga. Mamy książki z powiększoną czcionką przystosowaną dla osób niedowidzących. Wśród nich do wypożyczenia najnowsza powieść mistrza horroru: „Holy”, o nieustraszonej detektywce Holy Gibney.         W naszych zbiorach znajdziecie też audiobooki, min. kultowe „Lśnienie”, czy „Doktor Sen”. Dla fanów i fanek filmowych adaptacji znajdzie się też kilka ekranizacji.              Wielu krytyków zastanawia się na czym polega fenomen Kinga. Ekranizacje pisarza upodobali sobie szczególnie fani horrorów, zagadek psychologicznych pomieszanych z odrobiną fantastyki – bo właśnie takie są zarówno pierwowzory, jak i filmy na ich podstawie.   Horrory dla konsumentów kultury są czymś podejrzanym i z zasady nie należy się przyznawać do tego, że się pochłania je pasjami w zaciszu domowym. Kingowi udało się wyjść ze schematu, mówiąc kolokwialnie – nie trzeba się wstydzić, że się go czyta. Jego powieści rozgrywają się na dwóch płaszczyznach.
Czytaj więcej

Seanse filmowe w Muzotece

Obraz
       Pierwsze skojarzenie z Muzoteką? Oczywiście, muzyka. Ale nie tylko. Od dłuższego   czasu w naszej ofercie można znaleźć seanse filmowe. Pierwszy z nich nazywa się FKS (Filmowy Klub Seniora). Spotkania mają taką nazwę, bo uczestniczą w nich głównie osoby starsze, przeważnie są to rezydenci           i rezydentki olsztyńskich domów pobytu dziennego (znani nam z innych naszych imprez np. koncertów). Odbywające się regularnie spotkania, są dla nich rozrywką i urozmaiceniem codzienności. Zdarza się, że nasi goście pojawiają się u nas nawet pół godziny przed czasem. Dla wielu z nich jest to okazja do wyjścia z domu, czy z ośrodka. Panie stroją się w wyjściową biżuterię, czuć odświętność i wyjątkowość tych seansów. Mimo, że taką ustaliłyśmy nazwę, na wyświetlanie zapraszamy wszystkich dorosłych, niezależnie od wieku. Dorosłych – bo nie ma u nas filmów animowanych i rzadko są familijne.       A co jest? Filmy na które mamy licencję, aby je wyświetlać (tzw. parasol licencyjny). Lista j
Czytaj więcej

Czy Bridgertonowie są tacy, jakich ich Netflix przedstawia?

Obraz
Serial „Bridgertonowie” wyprodukowany przed Netflix od samego początku przyciągnął uwagę widzów na całym świecie, oferując im przepiękne kostiumy, intrygujące wątki miłosne oraz dystyngowane postacie. Jednak czy ekranizacja popularnej serii książek autorstwa Julii Quinn rzeczywiście oddaje to, co można znaleźć na kartach powieści? Czy Netflix zachował ducha oryginału, a może zdecydował się na liczne zmiany, aby lepiej dostosować historię do oczekiwań współczesnej publiczności? W skrócie o wszystkich książkach: jest ich osiem tomów, które po kolei opowiadają o losach i historiach miłosnych rodzeństwa Bridgertonów – Daphne, Anthony’ego, Benedicta, Colina, Eloise, Francescy, Hiacynty i Gregory’ego. Rodzina należy do londyńskiej elity towarzyskiej w czasach regencji. Powieści nie tylko okazują romanse, ale też skupiają się na relacjach rodzinnych, przyjaźniach i społecznych normach tamtej epoki. Julia Quinn poprzez umiejętne łączenie historii miłosnych z realistycznym tłem historycznym
Czytaj więcej

Co było w kinach na początku XXI wieku?

Obraz
       Byłam w drugiej klasie szkoły średniej, gdy w kinie pojawiły się   filmy „Szósty zmysł” i „The Blair Witch Project”. W tym czasie, a dodatkowo w mniejszym mieście (Giżycku) kina trochę luźniej podchodziły do tematu premier światowych i polskich. Oprócz tego nie było powszechnego i taniego internetu, i nikt nawet nie podejrzewał, że kiedyś upowszechni się coś tak niesamowitego, jak serwisy streamingowe. Ten czas uważam za początek fascynacji filmami grozy: slasherami, thrillerami, a nawet filmami gore (wiem, że wiele osób uważa ten gatunek za wynaturzony, ale niech pierwszy rzuci kamieniem, kto nie lubi serii „Hostel!”). „Szósty zmysł” był jak swoje czasy bardzo nowatorski. Czy ktokolwiek słyszał o plot twiście, czyli takim zakręceniu fabuły na koniec, że cały film zmienia całkowicie swoje znaczenie? Widzieliśmy to w kinie przez ostatnie dwadzieścia lat ze 100 razy, ale trzeba przyznać, że wtedy robiło duże wrażenie. Film wydawał mi się straszny, bo pierwszy raz widziałam, że p
Czytaj więcej

Domowe więzienie

Obraz
  Filmowa adaptacja powieści Emmy Donoghue opowiada o życiu dwójki bohaterów, matki Joy (Brie Larson) i syna Jacka (Jacob Tremblay), którym udało się zbudować własny mikrokosmos na kilkukanastu metrach kwadratowych szopy, w której spędzają całe życie. Porwana jako nastolatka Joy w niewoli rodzi i wychowuje syna, któremu próbuje objaśnić świat, który dla pięcioletniego chłopca ogranicza się do małego więzienia zwanego Pokojem. Joy, mając do dyspozycji jedynie kilka sprzętów domowych i mały telewizor, konstruuje na potrzeby małego Jaka świat irracjonalny i przeinaczony, ale to jedyne, co może zrobić, żeby ochronić swoje dziecko przed bolesną prawdą i rozpaczą. Żyją więc tak na swojej małej ziemi, póki wyobraźnia Jacka nie zaczyna wychodzić poza cztery ściany szopy. Kiedy na pozornie spójnym obrazie zaczynają pojawiać się rysy i pęknięcia spowodowane rosnącą ciekawością pięciolatka, Joy podejmuje kroki zmierzające ku oswobodzeniu. Ucieczka nie będzie spektakularna, tak jak i cały mo
Czytaj więcej

All you need is love

Obraz
  John Lennon, Paul McCartney, George Harrison i Ringo Starr- najsłynniejsze żuki świata od 1960 roku. To im zawdzięczamy rozwój popkultury. Ich działalność trwała ponad 10 lat, ale wpłynęła na cały świat i do tej pory na niego oddziałuje. Przed Państwem- The Beatles.   Początkowo występowali w dwóch miastach: w Liverpoolu i Hamburgu. Od 1962 roku współpracowali z Brianem Epsteinem i George’em Martinem. W 1963 roku wydali swój pierwszy album „Please Please Me”, który stał się bestsellerem w Wielkiej Brytanii i utrzymywał się przez 30 tygodni na listach „Record Retailer”, aż do wydania ich następnej płyty- „With the Beatles”, która pobiła ten rekord aż o 10 tygodni! Drugi album sprzedał się aż w milionie egzemplarzy, gdzie pół miliona zostało kupionych tylko w pierwszym tygodniu po premierze! Rok ten został uznany za początek beatlemanii- prawdziwej obsesji, głównie nastolatek, na ich punkcie. Zaczęli grywać trasy koncertowe, początkowo jako supporty, ale w wyniku rosnącej popularności
Czytaj więcej

#metoo

Obraz
  Społeczeństwo w zagadnienie molestowania seksualnego wprowadziły takie produkcje jak fabularne „Gorący temat”, „Asystentka”, „Na cały głos” oraz dokumenty „Jeffrey Epstein: Obrzydliwie Bogaty” i „R. Kelly: Jego Wszystkie Ofiary”. Ich twórcy koncentrują się na samym rdzeniu problemu, opowiadając o tym, czym jest molestowanie, kim są sprawcy i ofiary i wpływ traumy na ich życie. Teraz przyszedł czas na reakcję. Reżyserka „Obiecująca. Młoda. Kobieta.”, Emerald Fennell w odpowiedzi na krzywdę proponuje zemstę. Emerald Fennell, do niedawna znana raczej jako aktorka, po drugiej stronie kamery stanęła pierwszy raz jako scenarzystka „Obsesji Eve”, zabawnego serialu o psychopatycznej płatnej zabójczyni. Na „O.M.K” też można się pośmiać, ale już nie tak beztrosko. Bohaterką filmu jest Cassandra (Carey Mulligan, kobieta po trzydziestce, samotna, mieszka z rodzicami i pracuje w kawiarni, chociaż studiowała medycynę. Na pierwszy rzut oka Cassandra jest kompletną nieudacznicą. Ale ona przede wsz
Czytaj więcej