Uliczka
La strada Uboga matka sprzedaje opóźnioną umysłowo Gelsominę (Giulietta Masina) na służbę wędrownemu siłaczowi Zampano (Anthony Quinn). Mężczyzna sam żyje jak zwierzę i tak też traktuje swoją pomocnicę. Ta próbuje się od niego uwolnić, ale zrozumiawszy, że jej dręczyciel to jednocześnie jedyna osoba, która jej potrzebuje, decyduje się zostać. Zampano zabija jednak linoskoczka Szalonego, czego wrażliwa dziewczyna nie jest w stanie udźwignąć i wpada w obłęd. Zampano wobec tego porzuca ją, nieświadomy tego, co traci. Taka oto przypowiastka stanowi fabułę jednego z największych dzieł kinematografii włoskiej „La strady” Felliniego. Film ma charakter przypowieści w stylu włoskiego neorealizmu, ale oprócz pokazywania biedy włoskiej prowincji, reżyser skupia uwagę na położeniu postaci, marzeniach, intymnych potrzebach i frustracji wynikającej z niemożności ich zaspokojenia. Znaczna część krytyki chwaliła humanistyczny i chrześciański wymiar dzieła włoskiego mistrza (cierpienie,...