Muzoteka

Nagrodzone Cezarem dokumentalne widowisko Wima Wendersa opowiada o życiu prywatnym i zawodowym brazylijskiego fotografa Sebastiao Salgado. Ojciec Sebastiao określa bohatera jako gamonia i niespokojnego ducha i nie dziwi się, że syn porzucił karierę ekonomisty i ruszył w świat w poszukiwaniu idealnego ujęcia. Początek filmu wpisuje się w filozoficzną dyskusję na temat rzemiosła i misji fotografa, pokazując, co znaczy przejść świat wzdłuż i wszerz, dokumentując jego ludzkich i zwierzęcych mieszkańców. Filozoficzny słodko-gorzki początek, zdjęcia morsów, poszukiwaczy złota, białych niedźwiedzi, żony, syna i rodzinnej farmy szybko zastępują fotografie polityczno-społeczne ukazujące sytuację w Brazylii czasu wojskowej dyktatury. Odważny Salgado, patrząc bezpośrednio w obiektyw, tłumaczy, że siła portretu polega na tym, że fotograf na chwilę rozumie fotografowanego  i fotografia nie działa jednostronnie, a o ej ostatecznym kształcie decyduje osoba fotografowana. Chociaż temat dyktatury w...