Muzoteka

  Młodość to jedno z tych dzieł, które przypominają, po co tak naprawdę oglądamy filmy i co one dla nas oznaczają – nie tylko ucztę dla oczu, ale i dla ducha. Produkcja Paolo Sorrentino jest poruszająca, świetna pod względem aktorstwa, piekna wizualnie, a do tego lekka i łatwa w odbiorze. Opowiada o dwójce starych przyjaciół przebywających w eleganckim hotelu w Alpach. Wypoczynek zakłóca przybycie wysłannika Jej Królewskiej Mości, który prosi, żeby maestro Fred Ballinger (Maichael Caine) dyrygował swoimi kompozycjami w dniu urodzin Księcia Małżonka. Scenariusz filmu jest równie fantastyczny, co złożony, główny wątek stanowi opowieść o Fredzie i reżyserze Michu Boyle (Harvey Keitel), którzy u schyłku życia próbują sprawdzić, czy mogą, jeden muzyką, drugi filmem, odzyskać młodość, którą obawiają się, że bezpowrotnie stracili. Towarzyszy im córka kompozytora (Rachel Weisz). Cała trójka z niewielką pomocą dawnych kochanków, innych gości i znajomych, wędruje na spotkanie ostatecz

Dziś mamy posta gościnnego! Pani Jagoda Staruch, nasza wierna Czytelniczka, chciałaby podzielić się swoją przygodą z analogami. Zapraszamy! Hej, ostatnio zainspirowana przez  #czwartekzokladka postanowiłam odkopać kolekcje płyt winylowych mojej babci i przejrzeć wszystkie płyty w domu. Okazało się, że mam dostęp do tak wielu niesamowitych płyt, że długo nie mogłam zdecydować się o czym napisać… w końcu w moje  ręce trafiła płyta zespołu Queen. Jak możecie się domyślać płyta długo nie leżała na półce :D Spędziłam wieczór na słuchaniu tego niesamowitego połączenia różnych styli muzycznych i postanowiłam obejrzeć film biograficzny o założycielu zespołu, którym był Freddie Mercury. Film jest świetnie zrobiony i łączy sceny nagrywane w dzisiejszych czasach ze scenami z autentycznych nagrań z koncertów zespołu Queen, ale przede wszystkim jest nasycony muzyką… Co zrobiłam po obejrzeniu? Znów wróciłam do mojej płyty winylowej. Zupełnie inaczej słucha się muzyki znając okoliczności pisania utwo

  Eva, młoda Węgierka, w drodze do ciotki w Cleveland, zatrzymuje się u kuzyna Williego, który mieszka w obskurnym mieszkaniu na paskudnych obrzeżach Nowego Jorku. Chłopak, na początku niechętny wizycie rodaczki, szybko przywiązuje się do dziewczyny. Rok po jej wyjeździe, wygrywa dużą kwotę w pokera i razem z przyjacielem Eddiem, jadzie ją odwiedzić.   Inaczej niż w raju , drugi film w karierze Jarmuscha, przyniósł mu sławę i uznanie krytyki. Poprzez na pozór jednostajną opowieść o młodym emigrancie, film niezwykle wyraźnie ukazuje pozbawione perspektyw życie współczesnych Amerykanów, pogodzonych z nieciekawą szarą rzeczywistością, w której brak intrygujących zdarzeń i osób. Jedyną postacią, która nie zauważa otaczającej beznadziei jest Willie, wciąż zafascynowany amerykańskim stylem życia. Ten nietypowy obraz Ameryki reżyser tworzy za pomocą długich ujęć, powściągliwych dialogów (nierzadko cynicznych, ale prawdziwych) i zaangażowaniu nieznanych aktorów (także amatorów) o pospolitym wy

Wczoraj obchodziliśmy 102 rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości. Co roku organizowane są spektakle, prelekcje czy koncerty mające na celu przybliżyć nam wydarzenia z tego okresu oraz uczcić pamięć tych, dzięki którym możemy dziś żyć w wolnym kraju. W latach 1914-1916 funkcjonowały Legiony Polskie, które później przemianowano na Polski Korpus Posiłkowy. Formacje te stały się początkiem Wojska Polskiego. A wraz z wojskiem idą przecież pieśni żołnierskie. Jako pierwszą pozwolę sobie wymienić Bogurodzicę. Zarówno pieśń religijna, jak i hymn. Najstarsza, bo powstała na przełomie XIII i XIV wieku. Była ona pieśnią bojową rycerstwa polskiego- według Jana Długosza zaśpiewaną ją przez Bitwą pod Grunwaldem. Jej tekst czy melodię wielu kompozytorów wykorzystuje do swoich dzieł. Polecam posłuchać Bogurodzicy napisanej przez Wojciecha Kilara i porównać ją z pierwowzorem. Inną, bardzo ważną pieśnią, jest „Boże, coś Polskę”. Także religijna, ale też o wielkiej mocy. Utwór był brany pod uw

      Jim Jarmusch w filmie Paterson przedstawia fragment życia przeciętnego człowieka w przeciętnym środowisku. Paterson to nazwa miasta, w którym mieszka kierowca autobusu Paterson (Adam Driver), który w wolnym pisze wiersze. Bohater jeździ autobusem z napisem Paterson i jest zachwycony twórczością patersońskiego lekarza i poety W. C. Williamsa. Jarmusch pokazuje nam tydzień z życia wszystkiego o nazwie Paterson. Kierowca budzi się codziennie w okolicach 6 rano (zmienną stanowi kilka minut w przód lub tył) u boku żony Laury, je śniadanie, idzie do pracy, przed której rozpoczęciem rozpoczyna wiersz. Podczas swojej zmiany słucha, jak pasażerowie rozmawiają o codziennych sprawach, upiększając zdarzenia, podnoszą swoje ego. Przerwę spędza na ławce w Great Falls National Historical Park, gdzie kończy codzienny wiersz lunchem przygotowanym przez żonę. Laura w tym czasie rozwija swoją kreatywność, remontując dom, grając na przedziwnej gitarze i piekąc ciastka na konkurs ciastek. Paterson po

Jednym z najbardziej zmysłowych instrumentów jest wiolonczela. Ciepła w barwie, piękna w kształcie, czasami kapryśna- niczym kobieta. I właśnie o wiolonczelistce chciałabym dziś opowiedzieć. O Jacqueline du Pré. Od początku była związana z wiolonczelą. Gdy miała cztery lata usłyszała w radiu pierwszy raz w życiu wiolonczelę. Była tak zachwycona, że poprosiła swoją matkę, Iris Greep, o zakup tego instrumentu. Matka, która była pianistką i pedagogiem na Royal Academy of Music w Londynie, specjalnie dla niej pisała proste utwory, które pozwoliły jej nauczyć się podstaw gry. Gdy miała pięć lat zaczęła naukę w London Cello School i wtedy też zaczęła się jej wielka kariera. Brała udział w konkursach, które wygrywała, a w których rywalizowała z własną siostrą Hilary, flecistką. W 1956 roku wygrała Guilhermina Suggia Award, a stypendium z nagrody wystarczyło na jej naukę w Guildhall School of Music w Londynie oraz na prywatne lekcje gry u Williama Pleeth. Po raz pierwszy pojawiła się w tel

  Fale oceanu uderzają wściekle w nieustępliwą skałę. Po dłuższej chwili kadr się rozszerza i widzimy miasteczko nad brzegiem wzburzonego oceanu. To Monterey w północnej Kalifornii. Dwadzieścia kilometrów w głąb lądu leży spokojna rolnicza miejscowość Salinas, gdzie żyje powszechnie szanowany przedsiębiorca, Adam Trask, wychowując samotnie dwóch synów. Oto jeden z synów, Caleb, podąża ulicami Monterey za pewną damą. Dama idzie spiesznie, jej ciemna sylwetka odcina się na tle szarości portowego miasteczka. Chłopak śledzi ją nie dbając o dyskrecję. Na koniec wchodzi za kobietą do domu publicznego, skąd zostaje siłą usunięty. Na dachu wagonu wraca do domu. Dołącza do ojca i brata, którzy właśnie idą ubić ryzykowny interes. Caleb odradza ojcu inwestycję, namawiając go do innej, nie mniej ryzykownej, a do tego nieetycznej, ale dającej nadzieję na ogromny zysk. Spodziewa się, że Stany Zjednoczone lada dzień przystąpią do wojny światowej i na spekulacjach na rynku spożywczym będzie mo