Przerażeni trzydziestoletni
W pierwszych kadrach filmu Triera widzimy Oslo. Miasto budzi się do życia, wgląda na niewielkie i niegroźne. Będzie się pojawiało jeszcze kilka razy, jak pełnoprawny bohater filmu. Wąskie uliczki, niewielkie parki, wszystko zasnute niebieskawą mgiełką, miękkie i przyjazne, widać, że w tym miejscu da się żyć. Główny bohater ma jednak zupełnie inne zdanie. Ma 34 lata, od roku przebywa na odwyku w ośrodku dla narkomanów, zostały mu tylko dwa tygodnie terapii i właśnie wyrusza do stolicy odbyć rozmowę w sprawie pracy. Anders wie , że do ośrodka już nie wróci, bo właśnie rozpoczął się ostatni dzień jego życia. Andersa pierwszy raz widzimy, kiedy o świcie przygląda się obojętnie leżącej w łóżku nagiej dziewczynie, potem idzie nad jezioro, dociąża głazem i próbuje utopić. Jezioro jednak go nie przyjmuje i mężczyzna musi przeżyć jeszcze jeden dzień w tytułowym Oslo. Tytuł filmu, oprócz miejsca akcji, określa jego treść. Ostatni dzień sierpnia jako umowny ostatni dzień...